|
... Ιδανικός τόπος για έμπνευση και δημιουργία
Η Υδρα, πλούσια σε ιστορία και παραδόσεις, αποτελεί μέχρι και σήμερα πηγή έμπνευσης και δημιουργίας για καλλιτέχνες και διανοουμένους. Υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά κέντρα και συγκέντρωσε κατά καιρούς πολλές προσωπικότητες της Tέχνης και των Γραμμάτων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που την έκαναν ένα από τα σημαντικότερα κέντρα καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Πολλοί Έλληνες συγγραφείς έχουν ζήσει και γράψει για την Ύδρα, όπως ο Νομπελίστας Γεώργιος Σεφέρης. Η πολιτιστική ζωή της Ύδρας χρωστά πάρα πολλά στον Ύδραίο ζωγράφο Γκίκα και στον Ύδράϊκης καταγωγής σύγχρονο ποιητή Μίλτο Σαχτούρη.
Με το νησί έχουν συνδέσει το όνομα τους οι ζωγράφοι Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Παν. Τέτσης, Μαυροϊδης Γιώργος και Κωνσταντίνος Βυζάντιος, και άλλοι καλλιτέχνες όπως ο Πικιώνης, ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Εγγονόπουλος, ο Πετσάλης και ο Χένρυ Μίλλερ και πολλοί άλλοι άνθρωποι του πνεύματος, οι οποίοι ήρθαν στο νησί, το γνώρισαν, το αγάπησαν και συνδέθηκαν με αυτό αναγνωρίζοντας στην Ύδρα τον ιδεώδη τόπο έμπνευσης και δημιουργίας.
Ο ζωγράφος Περικλής Βυζάντιος (1893 - 1971), το 1936 μαζί με τον τότε διευθυντή της Σχολής Καλών Τεχνών δημιούργησε το παράρτημα της Σχολής Καλών Τεχνών στην Ύδρα, που στεγάστηκε στο αρχοντικό του Νάυαρχου Τομοπάζη. Έκει φιλοξενήθηκαν προσωπικότητες της Τέχνης και των Γραμμάτων, όπως ο Chagall και ο συγγραφέας Daninos.
Την Ύδρα έχουν υμνήσει όχι μόνο οι ξένοι συγγραφείς που έζησαν σε αυτή, αλλά και πολλοί άλλοι συγγραφείς ανά τον κόσμο, οι οποίοι αναφέρουν στο συγγραφικό τους έργο, μερικώς ή εξ'ολοκλήρου, το νησί της Ύδρας.
Εικαστικοί, μουσικοί και άλλοι καλλιτέχνες από κάθε γωνιά της γης έζησαν στην Ύδρα, συνέβαλαν με το πνεύμα, τον τρόπο ζωής τους, αλλά και τις ιδεολογικές τους ανησυχίες να δημιουργήσουν μία ξεχωριστή ατμόσφαιρα στο νησί.
Ανάμεσα στους ξένους καλλιτέχνες που συνέδεσαν το όνομα τους με την Ύδρα είναι και ο Λέοναρντ Κόεν, διάσημος τραγουδοποιός και συγγραφέας, που έφτασε στην Ύδρα το 1960 όταν εκεί υπήρχε ήδη μια μικρή κοινότητα ξένων συγγραφέων και καλλιτεχνών.
Κύριες φυσιογνωμίες ήταν οι Αυστραλοί συγγραφείς George Johnson και Charmian Clift, ο Άγγλος ζωγράφος Anthony Kingsmil, o Αμερικανός ζωγράφος Peter Nolan, ο Νορβηγός συγγραφέας Axel Gensen και ο Αμερικανός ποιητής Allen Ginsberg.
Στην δεκαετία του '50 οι παραγωγοί ταινιών "ανακαλύπτουν" την Ύδρα και την χρησιμοποιούν αφειδώς στις ταινίες τους. Στη περίοδο αυτή, το 1957 γυρίστηκε η μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία της εποχής "το Παιδί και το δελφίνι" με τη Σοφία Λόρεν και η Yδρα άρχισε να γίνεται διεθνώς γνωστή και όλοι ξαφνικά άρχισαν να τραγουδούν «Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη;». Ακόμα και η Μπριζίτ Μπαρντό άφησε το Σεν Τροπέ και πετάχτηκε στην Ύδρα. Η Τζάκι Κένεντι την ακολούθησε.
Ανάμεσα στις πιο γνωστές κινηματογραφικές ταινίες που γυρίστηκαν στην Ύδρα είναι το περίφημο "Κορίτσι με τα μαύρα" του Μιχάλη Κακογιάννη με την Έλλη Λαμπέτη, λίγο πριν το 1960, που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές στα Ευρωπαϊκά φεστιβάλ που προβλήθηκε.
Όταν έφτασαν στο νησί η Μελίνα Μερκούρη με τον Άντονι Πέρκινς και τον Ζιλ Ντασέν, για τα γυρίσματα της «Φαίδρας», το 1962, η Ύδρα έγινε πλέον ένας μυθικός παράδεισος.
Στην Υδρα φιλοξενούνται, κάθε χρόνο, σημαντικότατες εικαστικές εκθέσεις με πρωτοβουλία της συλλέκτριας Πολίν Καρπίδα στο HydraWorkshop, που διανύει τον 17ο χρόνο λειτουργίας του, του εικαστικού Δημήτρη Αντωνίτση στο Hydra School Project, που λειτουργεί στο παλιό Γυμνάσιο, στο Αρχοντικό του Σαχτούρη, εδώ και 14 χρόνια, και του συλλέκτη Δάκη Ιωάννου στο Project Space του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ. Στην Ύδρα σήμερα εκθέτει τα έργα του ο σύγχρονος ζωγράφος Γρηγόρης Χρηστέας, του οποίου πολλά από τα έργα του εκτίθενται στο Ιστορικό Μουσείο της Ύδρας.
Αυτοί οι χώροι, μαζί με την αίθουσα Τέχνης και Συναυλιών "Μελίνα Μερκούρη" αλλά και κατά καιρούς με κάποιους άλλους χώρους σε κάποια άλλα σημεία του νησιού όπως στο Καμίνι, το διπλανό γραφικό λιμανάκι, προσφέρουν σημαντικές επιλογές εικαστικών εκδηλώσεων.
Όλοι οι παραπάνω καλλιτέχνες ύμνησαν μέσα από τα έργα τους το νησί, έτσι ώστε η Ύδρα να γίνει
το όνειρο
|
